دلنوشته3
شنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۳، ۰۶:۳۳ ب.ظ
نشستم جلو پنجره،باد میپیچه تو موهام...چه حس خوبی...
شاید این حس تنها چیز به جا مانده از گذشته اس
و چه زود فراموش شدن همه حس های خوب من
و چه زود فراموش خواهد شد حس نوازش باد به روی موهای پریشونم
چه دنیای ناپایداری خداوندا
همه چیز یک روز با تمام گستردگی در مقابل چشمان توست
و روز دیگر هیچ و دیگر هیچ
