هر کجا باشم

 

 

هر کجا هستم باشم

اسمان مال من است

پنجره فکر هوا عشق زمین مال من است.

چه اهمیت دارد

گاه اگر می رویند

قارچ های غربت؟

 

 

زندگی رسم خوشایندی است

زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ

پرشی دارد اندازه عشق.

زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من و تو برود.

 دیدنش به دلم زندگی میبخشه

سنبله(سمبله) به آیه قیه سی

 

 

خیلی وقت بود این وقت صبح واسه کوه رفتن بیدار نشده بودم.یه جور لجبازی با خودم که ثابت  کنم کار نشد نداره،اگر بخای میشه

 

 کاش هیچوقت لبخند لباتونو ترک نکنه.جای یکی دو نفر تو این عکس خالیه

 آی چسبید این املت کوهی

 

 

 

ورزش،بچه ها،من

دوس داشتنی هستن،مهربون،پر از عشق...